‘
Gastroenterohepatologjia është një degë e mjekësisë që merret me diagnostikimin dhe trajtimin e sëmundjeve të sistemit të tretjes: ezofagu, stomaku, zorrët, mëlçia, pankreasi. Sëmundjet e sistemit tretës zënë një pjesë të madhe te të gjitha sëmundjeve të popullatës. Dieta, ritmi i jetës, situatat stresuese, puna dhe ambienti si dhe predispozicioni gjenetik, janë faktorë të rëndësishëm që ndikojnë dukshëm në shfaqjen dhe zhvillimin e sëmundjeve gastrointestinale.
Ekzaminimet masive nuk janë të përqendruara vetëm në zbulimin dhe trajtimin, por gjithashtu në një masë më të madhe në veprimin parandalues, pra parandalimin e zhvillimit dhe zbulimin e hershëm të sëmundjeve. Ne i kushtojmë vëmendje të veçantë ekzaminimeve endoskopike të organeve gastrointestinale.
Ne rregullisht kryejmë ekzaminimet, testet dhe shërbimet e mëposhtme:
Ekzaminimi i nën- specialitetit gastroenterohepatologjik
Ekzaminimet në zyrën e gastroenterohepatologjisë kryhen nga një mjekë specialist- subspecialist gastroenterohepatolog. Pas një diskutimi të plotë të sëmundjeve dhe vështirësive aktuale, kryhet një ekzaminim klinik dhe nëse është e nevojshme, tregohet marrja e gjakut për teste laboratorike.
Bazuar në bisedë dhe ekzaminim përcaktohet se cilat janë vështirësitë e pacientit, mund të këshillohen masat e duhura higjieno- dietike dhe trajtimi, por nëse nuk është plotësisht e qartë se cili është shkaku i shqetësimit të pacientiti, atëherë ekzaminimet adekuate të përcjelljes diskutohen me p.sh. ekzaminime endoskopike të stomakut, zorrës së trashë, ehos së organeve të barkut…
Ndonjëherë përcaktohet se vështirësitë nuk vijnë nga organet e tretjes, kështu që këshillohet një ekzaminim nga një specialist tjetër kompetent.
E këshillueshme është që pacienti të sjellë me vete dokumentacionin e vjetër mjekësor, nëse e ka atë, veçanërisht nëse ankesat zgjasin për një kohë të gjatë dhe për shkak të të cilave ai/ajo ka kryer ekzaminime të mëparshme mjekësore dhe ka marrë terapi.
Pajisja eho lëshon valë të veçantë të zërit, të cilat merren nga organet e brendshme dhe krijojnë një imazh në ekranin e pajisjes. Frekuenca e këtyre valëve të tingullit është e lartë mbi diapazonin e dëgjimit të njeriut dhe prandaj quhet ultrazëri.
Ky ekzaminim mund të tregojë shumë saktë mëlçinë, tëmthin, pankreasin, shpënetkën, veshkat, fshikëzën dhe prostatën tek burrat, si dhe enët e mëdha të gjakut dhe nyjet limfatike në bark.
Ekzaminimi është plotësisht i sigurt dhe nuk është i dëmshëm për pacientin ose fetusin në gratë shtatzëna, kryhet shpejt, pa dhimbje dhe nuk kërkon përgatitje të veçantë.
Gastroskopia- ekzaminimi endoskopik i ezofagut, stomakut dhe zorrës dymbëdhjetgishtore.
Ezofago- gastro- duodenoskopia ( gastroskopia e shkurtuar) është një pamje e drejtëpërdrejtë e pjesës së brendshme të traktit të sipërm tretës. Kryhet me ndihmën e një instrumenti optik të hollë dhe fleksibil ( gastroskopi) i cili futet përmes gojës, atëherë së pari shqyrtohet ezofagu, dhe pastaj stomaku dhe zorra dymbëdhjetëgishtore. Ekzaminimi endoskopik i organeve të sipërme të tretjes është një ekzaminim diagnostikues shumë më i hollësishëm dhe i saktë krahasuar me ekzaminimin me rreze X të bariumit.
Gastroskopia kryhet nga një mjek i trajnuar posaçërisht, gastroenterolog subspecialist.
Para ekzaminimit, goja dhe fyti do të anestetizohen me një anestetik lokal dhe do t’ju jepet qetësues në mënyrë që të relaksoheni gjatë ekzaminimi, dhe një grykë ( biberon speciale) do të vendoset në gojën tuaj për të mbrojtur gastroskopi.
Ju do të shtriheni në anën tuaj të majtë dhe gastroskopi do të futet në atë pozicion. Për shkak të dukshmërisë më të mirë gjatë ekzaminimit përmes kanalit të endoskopit do të jetë ajri i mbytur, kështu që ekziston mundësia të ndjeni një tension të lehtë në bark. Mund të merrni frymë normalisht gjatë gjithë ekzaminimit, nuk do të ndjeni asnjë dhimbje, vetëm acarimi i fytit dhe dëshira për të vjella janë të mundshme. Procedura zakonisht zgjat 5-10 minuta.
Shumë pacientë e shohin ekzaminimin paksa të pakëndshëm, ndërsa shumë të tjerë madje bien në gjumë gjatë procedurës.
Gastroskopia do të lejojë mjekun tuaj të vlerësojë simptomat e dhimbjes së vazhdueshme të barkut të sipërm, të përzier, të vjella dhe/ ose vështirësi në gëlltitje. Gastroskopia është një provë e shkëlqyeshme për zbulimin e shkaqeve të gjakderdhjes nga pjesët e sipërme të sistemit të tretjes, është gjithashtu një metodë shumë më e saktë se regjistrimi me rreze X për zbulimin e inflamacionit, ulçera e mundshme ( ulcerat) dhe tumoret e ezofagut, stomakut, dhe zorrës dymbedhjetëgishtrore.
Mjeku gjithashtu mund të marrë një mostër të vogël të indit ( biopsi) gjatë ekzaminimit, e cila do të ndihmojë në dallimin midis ndryshimeve beninje dhe malinje ( kanceroze) në ind.
Por mbani në mend se bipositë mund të bëhen për shumë arsye të tjera, edhe kur nuk ka dyshime për kancer, p.sh. për të provuar për praninë e Helicobacter pylori, një ulçerë që shkakton ulçera. Ndonjëherë kjo procedurë, përveç se është diagnostike , mund të jetë edhe terapeutike për trajtimin e drejtpërdrejtë të sëmundjeve të caktuara.
Ekzaminimi më i mirë dhe më i sigurt kryhet në stomak bosh, prandaj rekomandohet më së shumti të mos hani ose pini asgjë ( përveç ujit) rreth 6 orë para ekzaminimit. Mjeku juaj do t’ju tregojë se kur të filloni të abstenoni nga ushqimi.
Është e këshillueshme që t’i tregoni mjekut tuaj për çdo ilaç që mund të merrni, për shkak të ndonjë modifikimi të dozave të ilaçeve, për të raportuar alergji të mundshme të ilaçeve , si dhe problemet e mundshme shëndetësore me zemrën dhe / ose mushkëritë. Informoni gjithashtu mjekun tuaj për nevojën për antibiotikë gjatë procedurave dentare, pasi mund të ketë nevojë për të marrë një dozë antibiotikësh gjatë gastroskopisë.
Pas ekzaminimit do të jeni nën mbykqyrje derisa efektet e ilaçeve të zhduken. Mund të keni një dhimbje të lehtë të fytit, si dhe një fryerje të lehtë të barkut për shkak të ajrit që futet në stomakun tuaj. Do të jeni në gjendje të hani menjëherë pas ekzaminimit përveç nëse rekomandohet ndryshe nga mjeku juaj. Në përgjithësi, mjeku do të jetë në gjendje t’ju tregojë rezultatet e ekzaminimit, menjëherë pas ekzaminimit dhe nëse ekziston një mundësi teorike që rezultatet e disa ekzaminimeve të duhet të presin disa ditë.
Nëse keni marrë qetësues si ilaç para ekzaminimit do t’ju këshillohet që të mos drejtoni automjet menjëherë pas ekzaminimit, edhe nëse nuk ndiheni aspak të lodhur. Prandaj këshillohet që të shoqëroheni në shtëpi ditën e ekzaminimit pasi qetësuesit mund të ndikojnë në gjykimin dhe reflekset tuaja për pjesën tjetër të ditës.
Megjithëse ndërlikimet mund të ndodhin gjatë kësaj procedure, ato janë akoma shumë të rralla, veçanërisht kur ekzaminimi kryhet nga një mjek me përvojë, i cili është i trajnuar posaçërisht për këtë lloj ekzaminimi.
Mund të ndodhë gjakderdhje e lehtë nga vendi i biopsisë ose heqja e polipit, por kjo zakonisht është minimale dhe rrallë kërkon ndjekje të mëtejshme.
Ndërlikime të tjera të mundshme janë: reagimi ndaj ilaçeve të përdorura, ndërlikimet nga zemra dhe mushkëritë si dhe vrima e organeve të ekzaminuara. Është shumë e rëndësishme të njihni shenjat e komplikimeve të mundshme herët, kështu që nëse keni ethe, rritje të temperaturës pas ekzaminimit, vështirësi në gëlltitje ose dhimbje të fytit, gjoks ose dhimbje barku, tregoni menjëherë mjekut tuaj.
Kolonoskopia është një ekzaminim endoskopik i zorrës së trashë dhe pjesës së së zorrës së hollë.
Për ekzaminimim e zorrës së tashë vendosim në rast të ndonjë gjakderdhje të paqartë dhe / ose pranisë së gjakut në jashtëqitje, anemi të paqartë, jashtëqitje të shqetësuara, kapsllëk të papritur, jashtëqitje të forta dhe të lëngshme, dhimbje të pashpjegueshme të barkut, fishkëllime, fryerje, humbje peshe, predispozitë gjenetike ndaj kancerit të zorrës së trashë.
Mjeku juaj do t’ju japë udhëzime të hollësishme në lidhje me kufizimet dietike dhe si të pastroni zorrën tuaj para se të jetë e nevojshme.
Në përgjithësi, përgaditja bazohet në konsumimin e sasive të mëdha të laksativëve të veçantë ose tretësirave që merren një ose dy ditë para ekzaminimit.
Zorra e trashë duhet të pastrohet plotësisht që ekzaminimi të jetë i skatë dhe i plotë, prandaj ndiqni me kujdes dhe saktë udhëzimet e mjekut tuaj.
Kolonoskopia në përgjithasi tolerohet mirë dhe rrallë shkakton dhimbje të forta. Mund të ndjeni presion, fryerje të stomakut, dhimbje barku.
Prandaj do t’ju jepen analgjetikë dhe qetësues para ekzaminimit për t’u çlodhur dhe për të toleruar më mirë çdo shqetësim. Do të shtriheni anësh ose mbrapa, derisa mjeku lëviz ngadal me kolonoskopin përmes zorrës së trashë. Procedura zakonisht zgjat 15-60 minuta.
Rezultatet dhe gjetjet e ekzaminimit do t’ju shpjegohen, megjithëse ndonjëherë mund të jetë e nevojshme të prisni për rezultatet e një biopsie të mundshme për të interpretuar plotësisht gjetjet.
Nëse keni marrë qetësues si ilaç para ekzaminimit do t’ju këshillohet që të mos drejtoni një automjet menjëherë pas ekzaminimit, edhe nëse nuk ndiheni aspak të lodhur.
Prandaj këshillohet që të shoqëroheni në shtëpi ditën e ekzaminimit pasi qetësuesit mund të ndikojnë në gjykimin dhe reflekset tuaja për pjesën tjetër të ditës.
Mund të keni ngërçe dhe fryerje të barkut për shkak të ajrit që futet në zorrë gjatë ekzaminimit. Këto shqetësime shpejt zhduken pas çlirimit të gazrave.
Në përgjithësi, ju do të jeni në gjendje të hani pas ekzaminimit, por ekziston mundësia që t’ju këshillohet të kufizoni dietën dhe aktivitetet tuaja, veçanërisht pas një polipektomie të mundshme.
Megjithëse ndërlikimet mund të ndodhin me këtë procedurë, ato janë akoma shumë të rralla kur ekzaminimi kryhet nga një mjek me përvojë, i cili është i trajnuar posaçërisht për këtë lloj ekzaminimi. Mund të ndodhë gjakderdhje e lehtë nga vendi i biopsisë ose heqja e polipit, por kjo zakonisht është minimale dhe rrallë kërkon monitorim të mëtejshëm.
Një ndërlikim i mundshëm por i rrallë është shpimi i zorrëve, i cili kërkon operacion. Ndërlikime të tjera të mundshme janë: reagimi ndaj barnave të përdorura, ndërlikimet nga zemra dhe mushkëritë.
Megjithëse ndërlikimet janë të rralla është e rëndësishme të njihen herët shenjat e komplikimeve të mundshme. Kontaktoni mjekun tuaj në rast të dhimbjeve të forta të barkut, etheve dhe temperaturës së lartë, gjakderdhje më të rëndë nga anusi, e cila ndonjëherë mund të ndodhë disa ditë pas procedurës.
‘
